Akt oskarżenia Akt oskarżenia – Co dalej Jak napisać odpowiedź na akt oskarżeniaOdpowiedź na akt oskarżenia – Jak napisać uzasadnienieNie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonegoWzajemne „znęcanie się” Akt oskarżenia. Wniesienie aktu oskarżenia do sądu przez prokuratora to jedna z kilku możliwych decyzji procesowych o sposobie zakończenia postępowania przygotowawczego. Tak. Wniesienie aktu oskarżenia uruchamia etap postępowania sądowego. Z tym dniem stajesz się oskarżonym. Wcześniej byłeś podejrzanym. Akt oskarżenia – Co dalej Zdecydowanie poszukaj pomocy profesjonalnego pełnomocnika, który wszystko Ci wyjaśni. Jeżeli nie składałeś w etapie przygotowawczym wniosków dowodowych – zrób to teraz! Należy przejrzeć akta z etapu przygotowawczego i dokonać odpowiedzi na akt. Jak napisać odpowiedź na akt oskarżenia Dla przykładu: Na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 kpk w zw. z art. 339 § 3 pkt 2 kpk wnoszę o umorzenie postępowania przeciwko […] z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia. W przypadku nie uwzględnienia powyższego wniosku o umorzenie postępowania, na podstawie art. 167 kpk wnoszę o przeprowadzenie dowodu z dokumentów w postaci: Opinii sądowo-psychiatrycznej – na okoliczność stanu zdrowia pokrzywdzonej, zachowywania się pokrzywdzonej wobec oskarżonego, choroby pokrzywdzonej, wiarygodności zeznań; Zobowiązanie pokrzywdzonej do dostarczenia dokumentacji medycznej z leczenia psychiatrycznego które przechodziła, jeżeli takowe są. Przesłuchanie świadków zobowiązanie pokrzywdzonej do dostarczeniu wyciągów ze wszystkich kont bankowych 5 lat wstecz Odpowiedź na akt oskarżenia – Jak napisać uzasadnienie Przykładowe uzasadnienie. W załączeniu, na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 kpk w zw. z art. 339 § 3 pkt 2 kpk wnoszę o umorzenie postępowania przeciwko _ z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia. W niniejszej sprawie brak jakichkolwiek dowodów na sprawstwo i winę oskarżonego, a postanowiony zarzut opiera się na zeznaniach pokrzywdzonej, niepoparte żadnym dowodem obciążającym oskarżonego. Wobec powyższego wnoszę o umorzenie postępowania z przyczyn wskazanej w petitum. W przypadku nie uwzględnienia niniejszego wniosku wnoszę o przeprowadzenie postępowania dowodowego. W postępowaniu przygotowawczym doszło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę aktu oskarżenia, które miało wpływ na jego treść a w szczególności błędne przyjęcie, iż dochodziło do psychicznego i fizycznego znęcania się oskarżonego nad pokrzywdzoną, w sytuacji gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na takie ustalenia, albowiem jedynym dowodem w niniejszej sprawie są w zasadzie zeznania samej pokrzywdzonej. Z treści aktu oskarżenia nie sposób się zgodzić, albowiem zachowanie, którego dopuścił się oskarżony, nie wyczerpuje żadnych znamion czynu zabronionego, a w szczególności oskarżony swoim zachowaniem nie wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 207 § 1 kk. w zbiegu z art. 197§ 1 kk. Nadto budzi wątpliwość w niniejszej sprawie fakt, iż pokrzywdzona nigdy nie była uzależniona finansowo ani emocjonalnie od oskarżonego. Pokrzywdzona pracowała i miała odłożone pieniądze na konto oszczędnościowym, dzięki którym mogła się wyprowadzić. Pokrzywdzona jest osobą niezależną. Nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 § 2 kpk „Nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.” Gdyby prokurator dokonał swobodnej, a nie dowolnej oceny materiału dowodowego zgromadzonego w aktach niniejszego postępowania doszedłby do wniosku, że istnieją dwie wersje zdarzenia (tj. znęcanie się oskarżonego nad pokrzywdzoną, albo sytuacja , w której to pokrzywdzona znęca się nad oskarżonym). Wzajemne „znęcanie się” Art. 207 § 1 kk, zgodnie z którym to przepisem do przyjęcia bytu przestępstwa z art. 207 § 1 kk konieczne jest wykazanie, iż sprawca znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą, małoletnim, osobą nieporadną lub osobą pozostającą w stosunku zależności ze sprawcą. Pewne jest to, że za „znęcanie się” nie można uznać zachowania się sprawcy, które nie powoduje u ofiary „poważnego bólu fizycznego lub cierpienia moralnego”, ani w sytuacji, gdy między osobą oskarżoną a pokrzywdzoną dochodzi do wzajemnego „znęcania się”, a z taką sytuacją mamy bez wątpienia do czynienia w niniejszej sprawie. Przenosząc niniejsze rozważania prawne na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że stan faktyczny uniemożliwia przypisanie oskarżonemu popełnienie czynu. Przeczytaj więcej: Jak wnieść prywatny akt oskarżenia?